Grondhouding als succesfactor

Grondhouding als succesfactor

Casusregie bij Zorg- en Veiligheidshuis Haaglanden

Alle levensgebieden

“Samen met de ketenpartners waarmee ik samenwerk voor een cliënt maken we een integraal plan. Daarin staat hoe we een cliënt het beste kunnen helpen. Op alle levensgebieden. Dus als het gaat om zorg, maar ook huisvesting en een uitkering. En wat te doen als het weer mis gaat met de cliënt? Wat moet bijvoorbeeld de politie dan doen, of juist niet? Hoe schalen we op en af? Mijn rol is om deze afspraken na te jagen. Doet iedereen wat hij moet doen?”

De mens achter het dossier

“Zo’n plan is natuurlijk prachtig. Maar ik ga niet over iemand praten die ik nog nooit heb gezien. Ik wil de cliënt ook kennen. Zo’n dik dossier van jaren gaat echt niet over zweetvoeten. Het is belangrijk het verhaal daarachter te kennen. Ik ga bijvoorbeeld de eerste brief altijd persoonlijk langs brengen. Zo kan een cliënt meteen zijn vragen stellen en weet hij ook wie wij zijn. Ik geef mensen dan mijn visitekaartje zodat ze me ook later kunnen bereiken.”

Forensische zorg betrokken

“Het grote verschil tussen casusregie voor de Levensloopaanpak en casusregie in andere dossiers is het feit dat de collega’s van forensische zorg betrokken zijn. In onze regio is dat Fivoor. Dat is makkelijk als je iets in ‘zorgland’ geregeld wilt krijgen. Bijvoorbeeld in het opschalen naar een beveiligd bed. Dat is voor andere dossiers veel lastiger.”

De paden kennen

“Andersom kunnen wij ook weer ondersteuning bieden aan de collega’s van de forensische zorg. Als het gaat om de voorzieningen die de gemeente biedt bijvoorbeeld. Dat is best complex georganiseerd. Ik ken de paden binnen de gemeente. Nadeel is wel dat dit dus vaak aan een persoon hangt. Een collega die net begint heeft dat netwerk nog niet.”

Figuur met zes armen verbeeldt de taken van een casusregisseur

Grondhouding als succesfactor

“Voor dit werk is ook een bepaalde grondhouding nodig. Dat hangt niet af van een indrukwekkend postuur. Het gaat erom dat je oprecht met mensen in gesprek gaat. Zonder oordeel. Ik doe nooit valse beloftes. Ik zeg nooit: ‘het komt wel goed’. Ik probeer ook altijd aan te sluiten bij de persoon. Houdt iemand van sport? Dan gebruik ik een voetbalmetafoor: ‘jij bent de speler en ik die trainer. Die mafketel die langs de lijn staat te schreeuwen wat je moet doen. Maar de bal ligt aan jouw voet’.”

Levenslang

“Ik vind het mooi om betrokken te blijven bij cliënten. Daarom past de Levensloopaanpak me goed. Bij een cliënt die in de bak zat bleef ik contact houden. Hij zei later: ‘Dat jij bij me bent gebleven toen ik vast zat heeft het verschil gemaakt. Daardoor heb ik geen terugval gehad.’ Wat mij stoort is dat mensen soms heel cynisch zijn: ‘We zijn al 20 jaar met deze persoon bezig, het heeft geen zin meer.’ Ik geef een cliënt altijd een nieuwe kans. Wie weet dat het dit keer wel lukt.”

Meer weten?